Αναμονή

Έχεις εν’ άγγιγμα του ουράνιου στις χρυσαφιές σου μπούκλες,
έναν ψίθυρο φωτός στ’ ακροδάκτυλά σου,
μια μνήμη παραδείσου στη φωνή σου…

Μου έταξες ήλιο απ’ τα μέρη της πευκοβελόνας και του νόστου
κι εγώ σε περιμένω, κάθε λεπτό σε περιμένω να ‘ρθεις -
να φτάσεις με χούφτες και μάτια ξέχειλα από ζεστές, λαμπρές αχτίδες.

Να σου ζητώ μου ζήτησες, να σου ζητώ και θαρρετά να παίρνω
τα μύρια όσα λαχταρώ από σένα, αυτόφωτε, μικρέ αγαπημένε -
και φτιάχνω πλάνα που θα λησμονηθούν μεμιάς, γλυκά, στο καλώς όρισες.

-----