Μερικά ποιήματα ερωτικού περιεχομένου που τώρα πια είναι ένα

Φαντασιώσεις
[οι της απωλείας...]


Ι

Όλα είναι κόκκινα εδώ.
Όλα είναι χρυσά εδώ.
Όλα τρεμοσβήνουν·
τρεμοσβήνω κι εγώ μαζί τους.

Έχεις φορέσει αυτό το στέμμα στα μαλλιά,
το στέμμα που με κάνει να σωπαίνω από λέξεις
για ν' ακουστεί ο θρίαμβός σου
μέσα στους αναστεναγμούς μου·
έχεις ντυθεί το φως των κεριών
κι ο πόθος μου στολίζει ακόρεστος τη φορεσιά σου -
είν' η πιο μεγάλη φλόγα απ' τις φλόγες.

[Κάθεσαι στο θρόνο της εγκατάλειψής μου
και κρατάς το σκήπτρο του φόβου μου...]

Η μέρα θα τελειώσει μαζί μου όταν εσύ το θελήσεις.

Όλα είναι κόκκινα εδώ.
Όλα είναι χρυσά εδώ.


ΙΙ

Οι τοίχοι είναι στολισμένοι
με τα σταυρωμένα σώματα
όλων όσων τόλμησαν να σε θελήσουν.
Ο αέρας είναι αρωματισμένος
απ' τις κραυγές και τ' αναφυλλητά
μιας φοβισμένης κόρης
που η μόνη της ελπίδα και παρηγοριά
είναι να παραδωθεί απαλά, σεμνά,
στην τυρρανία σου...

Η ψυχή μου κατεβαίνει
όλο και πιο χαμηλά,
χαμηλά,
κι είμαι ολάκερη
ένα σκοτεινό, υγρό δοχείο
για την εκούσια απελπισία μου.


ΙΙΙ

Μετρώ τους αναστεναγμούς·
μετρώ τα σώματα που σε ξεσηκώνουν:
τα γυμνώνω και τα βάζω στη σειρά,
τους αφαιρώ τα στολισμένα τους ονόματα·
είναι μονάχα χείλη, δόντια και γοφοί
που περιμένουν στωικά
την τιμωρία σου.


ΙV

Πίσω απ' τις γρίλλιες
των μισόκλειστων ματιών μου
είμαι σκυμμένη
σαν το διψασμένο αγρίμι στην πηγή
πάνω απ' το επίκεντρο του ωραίου πόθου σου,
κι εσύ, στεφανωμένος,
με κρατάς σφιχτά
απ' τα μαλλιά μου πού 'χουν γίνει φλόγες
απ' τις φλόγες μας,
ως που να λυτρωθείς
ποτίζοντάς με
δέος.

-----

[Γραμμένα μεταξύ 4-10-2006 και 8-10-2006.]